Zapraszam wszystkich czytelników na stronę marzycielskapoczta.pl. Znajdziesz tam dzieci którym możesz dać chwilową radość i nadzieję. Wystarczy napisać zwykły list by dziecko poczuło się lepiej.
Dla lepszego zrozumienia zostały użyte dwa przekłady. Pierwsze wersety pochodzą z przekładu Biblii Warszawskiej, drugie z przekładu Biblii Tysiąclecia.
Psalm ten w poetycki sposób opisuje działa boże oraz potęgę Stworzyciela.
(1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy.
(1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy.
Tytuły niektórych psalmów wraz z nagłówkiem mogą wskazywać na rodzaj tonacji, melodii jaka miała być grana podczas śpiewania danego psalmu. Psalm Dawidowy to psalm którego autorstwo przypisuje się królowi Dawidowi.
(2) Niebiosa opowiadają chwałę Boga, A firmament głosi dzieło rąk jego.
(2) Niebiosa głoszą chwałę Boga, dzieło rąk Jego nieboskłon obwieszcza.
Izraelici wierzyli, że świat został stworzony przez Boga. Okoliczne ludy również opierały swą wiarę na tym, że świat nie powstał z niczego ale stworzyli go bogowie. Dopiero od niedawna krąży ateistyczna wizja wielkiego wybuchu i ewolucji a co gorsza została do tego wpleciona Biblia, jakoby rzekomo Pan stworzył ziemię i czekał miliardy lat patrząc jak się rozwija. Jest to bzdura całkowicie sprzeczna z Pismem Świętym. Więcej o tym w Ile dni Bóg stwarzał świat ?, Stworzenie świata.
Niebiosa opowiadające chwałę Boga oraz firmament głoszący dzieło rąk Jego to wszechświat jaki widzimy. Gdy spojrzymy na niebo zobaczymy chmury, tęczę, słońce, księżyc który odbija światło tak mocno jakby sam świecił, planety, gwiazdy, mgławice oraz inne galaktyki. To właśnie ów kosmos jest dziełem które świadczy o potędze bożej.
Niebiosa opowiadające chwałę bożą mogą również wskazywać na aniołów i wszelkie istoty głoszące słowo boże.
Dla lepszego zrozumienia zostały użyte dwa przekłady. Pierwsze wersety pochodzą z przekładu Biblii Warszawskiej, drugie z przekładu Biblii Tysiąclecia.
Psalm 18 część 1 - Modlitwa dziękczynna za wybawienie i zwycięstwo <- pierwsza część komentarza do Psalmu 18
(21) Wynagrodził mi Pan według sprawiedliwości mojej, Oddał mi według czystości rąk moich.
(21) Pan nagradza moją sprawiedliwość, odpłaca mi według czystości rąk moich.
Czy dobre i bogobojne postępowanie sprawia, że dzięki temu Bóg odpłaca nam dobrem ? Logicznie rzecz ujmując tak, ponieważ nierozumnym by było aby Bóg nie pomagał dzieciom które go kochają. Pomoc boża nie jest jednak ukierunkowana materialnie ale duchowo. Dla nas samych lepiej by było być biednym na tej ziemi i otrzymać życie wieczne niż być teraz bogatym i utracić wieczność. Bóg o tym wie, zna nasze serca, wie ile pieniędzy potrzebujemy oraz to ile nie jest nam w stanie zaszkodzić. W Biblii są jednak ludzie którzy posiadali ogromny majątek a mimo to dalej miłowali Pana, są nimi np. Abraham, Józef, Job, Dawid.
Jedyną osobą na ziemi która mogła otrzymać zbawienie na podstawie bezgrzesznego życia oraz uczynków jest Jezus Chrystus.
(22) Strzegłem bowiem dróg Pana I grzesznie nie odstąpiłem od Boga mego.
(22) Strzegłem bowiem dróg Pańskich i nie odszedłem od mojego Boga,
Słowa te z pełną świadomością i uczciwością w dosłownym znaczeniu może wypowiedzieć tylko i wyłącznie Jezus, dlaczego więc Dawid pisze w ten sposób również o sobie ? Czy odważyłby się napisać ten psalm po tym jak spowodował śmierć Uriasza by zdobyć jego żonę Batszebę ? Z kart Pisma Świętego wiemy przecież, że psalmista postąpił wówczas haniebnie. Znaczenie tego wersetu w stosunku do Dawida jest takie, że żałował swych grzechów i choć uczynił nieprawość to sercem do końca swego życia miłował Boga.
Czytaj więcej: Psalm 18 część 2 - Modlitwa dziękczynna za wybawienie i zwycięstwo
Ocena użytkowników: 4 / 5
Dla lepszego zrozumienia zostały użyte dwa przekłady. Pierwsze wersety pochodzą z przekładu Biblii Warszawskiej, drugie z przekładu Biblii Tysiąclecia.
Psalm ten został napisany przez króla Dawida po tym jak Bóg uratował go przed Saulem oraz innymi wrogami. Wydarzenia te zostały opisane w I i II Księdze Samuela.
Werset 50 zacytowany zostały w Liście do Rzymian 15.9 który według biblistów został użyty przez apostoła Paweł w odniesieniu do Jezusa Chrystusa. Komentatorzy uznają więc, że Psalm ten ma dwa znaczenia. W pierwszej interpretacji słowa wypowiada król Dawid radujący się opieką boża, w drugiej interpretacji zaś słowa wypowiada Jezus Chrystus do Boga Ojca. Obie wersje są poprawne, ponieważ wiele tekstów biblijnych ma więcej niż jedno znaczenie, czego dobrym przykładem jest Psalm 16. Ponieważ Psalm ten opisuje również ukrzyżowanie i śmierć Jezusa, możemy śmiało powiedzieć że jest psalmem prorockim.
(1) Przewodnikowi chóru. Psalm sługi Pańskiego, Dawida, który wypowiedział Panu słowa tej pieśni, gdy go Pan wybawił z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saula.
(1) Kierownikowi chóru. Sługi Bożego, Dawida, który wypowiedział do Pana słowa tej pieśni, gdy go Pan wybawił z mocy wszystkich jego nieprzyjaciół i z ręki Saula.
Tytuły niektórych psalmów wraz z nagłówkiem mogą wskazywać na rodzaj tonacji, melodii jaka miała być grana podczas śpiewania danego psalmu. Psalm Dawidowy to psalm którego autorstwo przypisuje się królowi Dawidowi.
Bóg czuwał nad swoim wybrańcem i nie pozwolił by został on zabity przez Saula. Zmagania jakie przechodził Dawid uciekając przed obecnym królem Saulem oraz jego śmierć znajdziemy w Pierwszej Księdze Samuela. Innymi wrogami Dawida były okoliczne ludy, jego własny syn Absalomon i duża część narodu izraelskiego, którzy zdobyli opuszczoną Jerozolimę a następie wyruszyli w pogoń za Dawidem. Wydarzenia to zostały opisane w Drugiej Księdze Salomona. Nie wiemy o których dokładnie wrogach mówi pierwszy werset psalmu, być może mowa jest o przeciwnikach za czasów Saula a nie syna Absalomona.
(2) Powiedział: Miłuję cię, Panie, mocy moja.
(2) Rzekł wtedy: Miłuję Cię, Panie, Mocy moja,
Dla każdego chrześcijanina Bóg powinien być największą miłością dającą siłę na odpieranie pokus. Zasadę tą wyznawał również Jezus Chrystus wielokrotnie dając nam dowód na to, że Bóg Ojciec jest Jego największa miłością dającą jednocześnie moc czyniącą cuda.
Czytaj więcej: Psalm 18 część 1 - Modlitwa dziękczynna za wybawienie i zwycięstwo
Dla lepszego zrozumienia zostały użyte dwa przekłady. Pierwsze wersety pochodzą z przekładu Biblii Warszawskiej, drugie z przekładu Biblii Tysiąclecia.
Psalm ten mógł zostać napisany przez króla Dawida po tym jak został oskarżony o coś czego nie zrobił. Uznaje on że jest w tej sprawie niewinny i zwraca się do Boga o pomoc.
Psalm ten równie dobrze tak jak np. Psalm 16 może mieć dwa znaczenia. W pierwszym przypadku zapisane słowa odnoszą się do Jezusa w drugim zaś do Dawida. Ponieważ Psalm ten nie został zacytowany w Nowym Testamencie, uznajmy że mowa jest o królu Dawidzie.
(1) Modlitwa Dawida. Wysłuchaj, Panie, sprawiedliwej sprawy, Zważ na błaganie moje, Przysłuchaj się modlitwie mojej z warg nieobłudnych!
(1) Modlitwa. Dawidowy. Wysłuchaj, Panie, słuszności, zważ na me wołanie, przyjmij moje modły z warg nieobłudnych!
Tytuły niektórych psalmów wraz z nagłówkiem mogą wskazywać na rodzaj tonacji, melodii jaka miała być grana podczas śpiewania danego psalmu. Psalm Dawidowy to psalm którego autorstwo przypisuje się królowi Dawidowi.
Psalmista prosi Pana o wysłuchanie jego prośby. Prośbę swą motywuje tym, że w tym danym przypadku postępował sprawiedliwie i to co będzie mówił jest prawdą.
(2) Od ciebie niech wyjdzie wyrok mój, Niech oczy twoje ujrzą prawość.
(2) Niech przed Twoim obliczem zapadnie wyrok o mnie: oczy Twoje widzą to, co prawe.
Dawid pragnie by to Pan ocenił jego postępowanie bo ma świadomość, że Bóg doskonale wie to czy postąpił słusznie.
Czytaj więcej: Psalm 17 - Wołanie o pomoc niewinnie prześladowanego
Ocena użytkowników: 5 / 5
Dla lepszego zrozumienia zostały użyte dwa przekłady. Pierwsze wersety pochodzą z przekładu Biblii Warszawskiej, drugie z przekładu Biblii Tysiąclecia.
Wersety 8-11 zacytowane zostały w Dziejach Apostolskich 2.25-28 gdzie Piotr uznał, że słowa Dawida nie mówią o nim samym ale o Jezusie Chrystusie. Psalm ten więc ma dwa znaczenia. W pierwszej interpretacji słowa wypowiada Jezus Chrystus do Boga Ojca, druga zaś mówi o psalmiście radującym się Panem. Obie wersje są poprawne, ponieważ wiele tekstów biblijnych ma więcej niż jedno znaczenie.
(1) Miktam Dawidowy. Strzeż mię, Boże, bo w tobie szukam schronienia!
(1) Miktam. Dawidowy. Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się u Ciebie,
Tytuły niektórych psalmów wraz z nagłówkiem mogą wskazywać na rodzaj tonacji, melodii jaka miała być grana podczas śpiewania danego psalmu. Psalm Dawidowy to psalm którego autorstwo przypisuje się królowi Dawidowi.
Zarówno Jezus jak i Dawid uznawali, że Bóg Ojciec jest ich schronieniem i to od Niego oczekiwali pomocy.
(2) Rzekłem do Pana: Tyś Panem moim, Nie ma dla mnie dobra poza tobą.
(2) mówię Panu: Tyś jest Panem moim; nie ma dla mnie dobra poza Tobą.
Stworzyciel jest najwyższą dobrocią, sensem naszego życia. Jezus który jest Bogiem, będąc na ziemi w Bogu Ojcu widział pełnię dobra.
Nie ma dla mnie dobra poza Tobą oznacza, że źródłem dobroci jest Bóg i to dzięki Jego miłości okazujemy dobroć innym ludziom. Bez miłości bożej ludzie kierowaliby się w życiu złem. Podczas buntu w niebie, miłością i mądrością bożą wzgardziła 1/3 aniołów, które dziś określane są demonami czyli upadłymi aniołami.
Ocena użytkowników: 5 / 5
W Biblii przeczytać możemy zdanie wypowiedziane przez Jana Chrzciciela, które brzmi: "Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?" a zapisane jest ono w Ewangelii Mateusza 11.3 i Ewangelii Łukasza 7.19. Interpretacja powyższych słów wydaje się oczywista i nie powinno być z nią problemów a mimo to powstały dwa całkowicie odmienne poglądy. Pierwszy z nich zakłada, że Jan Chrzciciel przechodził kryzys wiary, druga zaś że wysłał swoich uczniów by to ich wiarę wzmocnić a nie swoją bo jego była niezachwiana. Która interpretacja jest poprawna tego się nie dowiemy na 100% bo obie mają swoje dość sensowne argumenty choć osobiście skłaniałbym się ku pierwszej i od niej zacznę.
Nim jednak przejdziemy do opisywanego zagadnienia zacytuję wypowiedź Jezusa jaką udzielił uczniom a zapisana jest ona w tym samym rozdziale co zadane pytanie. "Odpowiedział im więc: Idźcie i donieście Janowi to, coście widzieli i słyszeli: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia i głusi słyszą; umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. A błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi. Gdy wysłannicy Jana odeszli, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: Coście wyszli oglądać na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze? Ale coście wyszli zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w pałacach królewskich przebywają ci, którzy noszą okazałe stroje i żyją w zbytkach. Ale coście wyszli zobaczyć? Proroka? Tak, mówię wam, nawet więcej niż proroka. On jest tym, o którym napisano: Oto posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby Ci przygotował drogę. Powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie ma większego od Jana. Lecz najmniejszy w królestwie Bożym większy jest niż on. I cały lud, który Go słuchał, nawet celnicy przyznawali słuszność Bogu, przyjmując chrzest Janowy. Faryzeusze zaś i uczeni w Prawie udaremnili zamiar Boży względem siebie, nie przyjmując chrztu od niego."